Σε μέτρα που βαθαίνουν το αδιέξοδο στην οικονομία καταφεύγει η
κυβέρνηση. Η άρνηση της Τρόικα να επιτρέψει μια νέα ρύθμιση χρεών οδηγεί
σε αδυναμία πληρωμής των φόρων για εκατομμύρια πολίτες.
Με τα σημερινά δεδομένα, για να αποφύγει ο πολίτης τα χειρότερα, οι έφοροι μπορούν να δώσουν μόνο 1-4 μηνιαίες δόσεις στον φορολογούμενο που ζητά ρύθμιση. Υπό προϋποθέσεις, αν δεν έχει ξαναζητήσει ρύθμιση αλλά έχει πχ ακίνητα ή μια σχετικά υγιή επιχείρηση (χωρίς ζημιές) που διασφαλίζουν το δημόσιο έναντι των απαιτήσεών του, οι δόσεις μπορούν να αυξηθούν με βάσει κριτηρίων να φτάσουν θεωρητικά τις 21 ή και τις 24. Αν φανεί συνεπής τους πρώτους μήνες, στην πορεία μπορεί να ζητήσει επανεξέταση του αιτήματός τους και οι δόσεις μπορεί και να διπλασιαστούν.
Στην πράξη όμως, οι ΔΟΥ συνήθως προσφέρουν μέχρι 15 μηνιαίες δόσεις το πολύ, στους οφειλέτες που θέλουν να ρυθμίσουν τα χρέη τους.
Με τα δεδομένα αυτά, οι περισσότεροι μένουν απ’έξω, ακόμα και αν πρόκειται για μικρές οφειλές ενώ, σε περιπτώσεις που επιδίδονται ειδοποιήσεις και αποφάσεις με δικαστικούς επιμελητές, επιβαρύνονται και με τα δικαστικά έξοδα (τουλάχιστον 30 ευρώ τη φορά και αναλόγως και των αποστάσεων ή των εξόδων μετακίνησης των οργάνων της δικαιοσύνης).
Σε κάθε περίπτωση πάντως, και για 1 ευρώ ακόμη που αφήνει απλήρωτο από τους φόρους του κάθε πολίτης, οι ΔΟΥ έχουν εντολή να στέλνουν άμεσα ατομική ειδοποίηση από την πρώτη μέρα καθυστέρησης στον φορολογούμενο. Με αυτήν, τού υπενθυμίζουν ποια "αναγκαστικά" μέτρα προβλέπονται στις περιπτώσεις αυτές από τον Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ΚΕΔΕ).
Για τους επόμενους τρεις μήνες η κάθε Εφορία «βομβαρδίζει» τον οφειλέτη με την ίδια υπενθύμιση, καλώντας τον είτε να πληρώσει την οφειλή, είτε να σπεύσει στην ΔΟΥ για να ζητήσει να μπει σε ρύθμιση πληρωμής του χρέους του. Στην πράξη, οι περισσότεροι έφοροι μπορούν να δείξουν μια ανοχή για όσους εμπράκτως ενδιαφέρονται γι την οφειλή του, εφόσον επισκέπτονται ΔΟΥ για να αποδείξουν την οικονομική αδυναμία τους.
Ωστόσο, από την 10η μέρα του τέταρτου μήνα από την λήξη της προθεσμίας πληρωμής του φόρου ή της δόσης του, οι ΔΟΥ μπορούν πλέον να κινούνται για την εφαρμογή των μέτρων αναγκαστικής εισπράξεως. Αυτά περιλαμβάνουν μέτρα δεσμεύσεως ή κατασχέσεως περιουσιακων στοιχείων, είτε αυτά βρίσκονται στο όνομά του («εις χείρας του οφειλέτη»), είτε και όταν ακόμα ανήκουν σε άλλους (Κατάσχεση «εις χείρας τρίτων»).
Το νέο «φρούτο» πάντως που προκαλεί ταραχή στις μεγάλες επιχειρήσεις, είναι η μέθοδος της δέσμευσης των μετοχών των εισηγμένων επιχειρήσεων στο χρηματιστήριο. Η τακτική αυτή πλέον εφαρμόζεται ήδη και οι έφοροι κάνουν έφοδο και στα dealing room, σε συνεννόηση με την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, για να δεσμεύσουν ίδιες μετοχές που τυχόν σκοπεύει να πουλήσει η εταιρία που έχει το χρέος.
Συγκεκριμένα προβλέπεται:
- Δέσμευση πάσης φύσεως περιουσιακών στοιχείων, κινητών και ακινήτων: ακίνητα, καταθέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς, μετοχές, αυτοκίνητα κλπ, που βρίσκονται στο όνομα του οφειλέτη, δεσμεύονται και δεν μπορούν να μεταβιβαστούν χωρίς το δημόσιο να εισπράξει πρώτα τα λεφτά του. Είναι το πρώτο μέτρο προστασίας που λαμβάνουν οι έφοροι, από φόβο μήπως κάποιος οφειλέτης ρευστοποιήσει ή μεταβιβάσει την περιουσία του σε άλλους, για να μη βρει το δημόσιο τίποτα να εισπράξει.
- Κατάσχεση «εις χείρας τρίτων», δηλαδή απαιτήσεων και εσόδων που δικαιούται ο οφειλέτης από άλλους. Για παράδειγμα, εφόσον διαταχθούν τα μέτρα, ο ενοικιαστής ενός ακινήτου καλείται να πληρώσει τα ενοίκια στο δημόσιο και όχι στον μισθωτή, εφόσον αυτός έχει χρέη από φόρους που δεν πληρώνει. Αντίστοιχα και επιχειρηματίες-προμηθευτές που περιμένουν να πληρωθούν από πελάτες τους, στερούνται τα λεφτά αυτά καθώς το κράτος τα αναζητά απευθείας από αυτούς που τους τα οφείλουν.
- Κατασχέσεις γίνονται και στους μισθούς και τις συντάξεις. Ακατάσχετο μένει θεωρητικά το 75% του μισθού ή της σύνταξης, ενώ το υπόλοιπο που αποδίδεται στον δικαιούχο δεν μπορεί να είναι λιγότερο από 1.000 ευρώ. Στην πράξη όμως η κατάσχεση μισθού δεν σταματά εκεί. Αν κάποιος έχει δεύτερο μισθό, σύνταξη ή άλλο εισόδημα, τότε και αυτά συνυπολογίζονται στα 1.000 ευρώ τα οποία πρέπει να του απομένουν για να ζει. Σε περίπτωση δηλαδή που κάποιος έχει μισθό 1.020 ευρώ αλλά εισπράττει και άλλα 340 μηνιαίως πχ από μια δεύτερη απασχόληση, τότε δεν χάνει μόνο 20 ευρώ από την πρώτη (για να του μείνουν τα 1.000) αλλά και τα 340 ευρώ από την δεύτερη εργασία του!
- Κατασχέσεις ακινήτων: για πρώτη φορά σχεδιάζονται προγράμματα πλειστηριασμών από τις εφορίες. Εκτός από την δέσμευση ή την κατάσχεση υπέρ του δημοσίου, οι ΔΟΥ αναμένουν οδηγίες για να βγάλουν «στο σφυρί» ακίνητα των οφειλετών που έχουν ήδη κατασχεθεί (κυρίως επιχειρηματιών). Ωστόσο πρόκειται για τρομερά χρονοβόρα και γραφειοκρατική διαδικασία που δύσκολα μπορεί να αποδώσει έσοδα, λόγω της κρίσεως στην κτηματαγορά, ενώ κοστίζει σημαντικά και στο ίδιο το δημόσιο (για δικαστικούς επιμελητές κλπ).
Με τα σημερινά δεδομένα, για να αποφύγει ο πολίτης τα χειρότερα, οι έφοροι μπορούν να δώσουν μόνο 1-4 μηνιαίες δόσεις στον φορολογούμενο που ζητά ρύθμιση. Υπό προϋποθέσεις, αν δεν έχει ξαναζητήσει ρύθμιση αλλά έχει πχ ακίνητα ή μια σχετικά υγιή επιχείρηση (χωρίς ζημιές) που διασφαλίζουν το δημόσιο έναντι των απαιτήσεών του, οι δόσεις μπορούν να αυξηθούν με βάσει κριτηρίων να φτάσουν θεωρητικά τις 21 ή και τις 24. Αν φανεί συνεπής τους πρώτους μήνες, στην πορεία μπορεί να ζητήσει επανεξέταση του αιτήματός τους και οι δόσεις μπορεί και να διπλασιαστούν.
Στην πράξη όμως, οι ΔΟΥ συνήθως προσφέρουν μέχρι 15 μηνιαίες δόσεις το πολύ, στους οφειλέτες που θέλουν να ρυθμίσουν τα χρέη τους.
Με τα δεδομένα αυτά, οι περισσότεροι μένουν απ’έξω, ακόμα και αν πρόκειται για μικρές οφειλές ενώ, σε περιπτώσεις που επιδίδονται ειδοποιήσεις και αποφάσεις με δικαστικούς επιμελητές, επιβαρύνονται και με τα δικαστικά έξοδα (τουλάχιστον 30 ευρώ τη φορά και αναλόγως και των αποστάσεων ή των εξόδων μετακίνησης των οργάνων της δικαιοσύνης).
Σε κάθε περίπτωση πάντως, και για 1 ευρώ ακόμη που αφήνει απλήρωτο από τους φόρους του κάθε πολίτης, οι ΔΟΥ έχουν εντολή να στέλνουν άμεσα ατομική ειδοποίηση από την πρώτη μέρα καθυστέρησης στον φορολογούμενο. Με αυτήν, τού υπενθυμίζουν ποια "αναγκαστικά" μέτρα προβλέπονται στις περιπτώσεις αυτές από τον Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ΚΕΔΕ).
Για τους επόμενους τρεις μήνες η κάθε Εφορία «βομβαρδίζει» τον οφειλέτη με την ίδια υπενθύμιση, καλώντας τον είτε να πληρώσει την οφειλή, είτε να σπεύσει στην ΔΟΥ για να ζητήσει να μπει σε ρύθμιση πληρωμής του χρέους του. Στην πράξη, οι περισσότεροι έφοροι μπορούν να δείξουν μια ανοχή για όσους εμπράκτως ενδιαφέρονται γι την οφειλή του, εφόσον επισκέπτονται ΔΟΥ για να αποδείξουν την οικονομική αδυναμία τους.
Ωστόσο, από την 10η μέρα του τέταρτου μήνα από την λήξη της προθεσμίας πληρωμής του φόρου ή της δόσης του, οι ΔΟΥ μπορούν πλέον να κινούνται για την εφαρμογή των μέτρων αναγκαστικής εισπράξεως. Αυτά περιλαμβάνουν μέτρα δεσμεύσεως ή κατασχέσεως περιουσιακων στοιχείων, είτε αυτά βρίσκονται στο όνομά του («εις χείρας του οφειλέτη»), είτε και όταν ακόμα ανήκουν σε άλλους (Κατάσχεση «εις χείρας τρίτων»).
Το νέο «φρούτο» πάντως που προκαλεί ταραχή στις μεγάλες επιχειρήσεις, είναι η μέθοδος της δέσμευσης των μετοχών των εισηγμένων επιχειρήσεων στο χρηματιστήριο. Η τακτική αυτή πλέον εφαρμόζεται ήδη και οι έφοροι κάνουν έφοδο και στα dealing room, σε συνεννόηση με την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, για να δεσμεύσουν ίδιες μετοχές που τυχόν σκοπεύει να πουλήσει η εταιρία που έχει το χρέος.
Συγκεκριμένα προβλέπεται:
- Δέσμευση πάσης φύσεως περιουσιακών στοιχείων, κινητών και ακινήτων: ακίνητα, καταθέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς, μετοχές, αυτοκίνητα κλπ, που βρίσκονται στο όνομα του οφειλέτη, δεσμεύονται και δεν μπορούν να μεταβιβαστούν χωρίς το δημόσιο να εισπράξει πρώτα τα λεφτά του. Είναι το πρώτο μέτρο προστασίας που λαμβάνουν οι έφοροι, από φόβο μήπως κάποιος οφειλέτης ρευστοποιήσει ή μεταβιβάσει την περιουσία του σε άλλους, για να μη βρει το δημόσιο τίποτα να εισπράξει.
- Κατάσχεση «εις χείρας τρίτων», δηλαδή απαιτήσεων και εσόδων που δικαιούται ο οφειλέτης από άλλους. Για παράδειγμα, εφόσον διαταχθούν τα μέτρα, ο ενοικιαστής ενός ακινήτου καλείται να πληρώσει τα ενοίκια στο δημόσιο και όχι στον μισθωτή, εφόσον αυτός έχει χρέη από φόρους που δεν πληρώνει. Αντίστοιχα και επιχειρηματίες-προμηθευτές που περιμένουν να πληρωθούν από πελάτες τους, στερούνται τα λεφτά αυτά καθώς το κράτος τα αναζητά απευθείας από αυτούς που τους τα οφείλουν.
- Κατασχέσεις γίνονται και στους μισθούς και τις συντάξεις. Ακατάσχετο μένει θεωρητικά το 75% του μισθού ή της σύνταξης, ενώ το υπόλοιπο που αποδίδεται στον δικαιούχο δεν μπορεί να είναι λιγότερο από 1.000 ευρώ. Στην πράξη όμως η κατάσχεση μισθού δεν σταματά εκεί. Αν κάποιος έχει δεύτερο μισθό, σύνταξη ή άλλο εισόδημα, τότε και αυτά συνυπολογίζονται στα 1.000 ευρώ τα οποία πρέπει να του απομένουν για να ζει. Σε περίπτωση δηλαδή που κάποιος έχει μισθό 1.020 ευρώ αλλά εισπράττει και άλλα 340 μηνιαίως πχ από μια δεύτερη απασχόληση, τότε δεν χάνει μόνο 20 ευρώ από την πρώτη (για να του μείνουν τα 1.000) αλλά και τα 340 ευρώ από την δεύτερη εργασία του!
- Κατασχέσεις ακινήτων: για πρώτη φορά σχεδιάζονται προγράμματα πλειστηριασμών από τις εφορίες. Εκτός από την δέσμευση ή την κατάσχεση υπέρ του δημοσίου, οι ΔΟΥ αναμένουν οδηγίες για να βγάλουν «στο σφυρί» ακίνητα των οφειλετών που έχουν ήδη κατασχεθεί (κυρίως επιχειρηματιών). Ωστόσο πρόκειται για τρομερά χρονοβόρα και γραφειοκρατική διαδικασία που δύσκολα μπορεί να αποδώσει έσοδα, λόγω της κρίσεως στην κτηματαγορά, ενώ κοστίζει σημαντικά και στο ίδιο το δημόσιο (για δικαστικούς επιμελητές κλπ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου